Prapoczątki były trudne i skromne…
W 2017 roku minęło 60 lat od powstania Zespołu Szkół Budowlanych im. Tadeusza Kościuszki. Jubileusz Szkoły skłania do refleksji, obejrzenia się wstecz, do pewnych podsumowań. Prapoczątki były trudne i skromne, gdyż do celów dydaktycznych zaadaptowano w 1947 roku baraki po byłym obozie pracy przy ul. Botanicznej 15 (obecnie 52). Powstała tu Szkoła Przysposobienia Przemysłowego, po roku przekształcona w Szkołę Przysposobienia Zawodowego. Do 1957 roku opuściło szkolę 982 absolwentów wykształconych w specjalnościach: ślusarz, tokarz, odlewnik, formierz, lakiernik, niter, spawacz, elektryk.
15 sierpnia 1957 roku Dyrekcja Okręgowa Szkolnictwa Zawodowego powołała I-sze klasy Szkoły Rzemiosł Budowlanych o specjalnościach: murarz, monter instalacji budowlanych i malarz budowlany. Powstało również Technikum Budowlane dla Pracujących. Zajęcia odbywały się w pomieszczeniach po SPZ. Organizację nowej szkoły powierzono dyrektorowi Władysławowi Szymańskiemu, a po roku stanowisko to objął i piastował do 1978 roku Jerzy Waszczyk. Był to bardzo trudny okres dla kierujących szkołą i pracujących w SRB. Ich trud i wysiłek zaowocował osiągnięciami, które umożliwiły rozwój nowych kierunków. Stało się to tym bardziej możliwe, że w 1961 roku oddano do użytku nowy budynek szkolny przy ul. Botanicznej 50, wykonany w imponującym tempie 14 miesięcy. Przy budowie nowego obiektu pracowali głównie uczniowie szkoły w ramach zajęć warsztatowych. Mieściły się w nim 24 sale lekcyjne i sala gimnastyczna, świetlica, gabinet lekarski oraz pomieszczenia gospodarcze. W nowym budynku szkolnym podjęło naukę 580 uczniów w 13 oddziałach SRB, dwu klasach nowo powstałego Technikum Budowlanego dla absolwentów SRB oraz jedna klasa Technikum Drogowego o specjalności: budowa dróg i mostów kołowych.
Lata sześćdziesiąte charakteryzuje dalszy, bardzo szybki rozwój szkoły. Powoływano sukcesywnie nowe kierunki, i tak:
W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych popularność „Budowlanki” była bardzo duża. Uczyć się tu pragnęli często najlepsi uczniowie szkół podstawowych, również ze względu na specyficzną atmosferę tej szkoły i bogate życie pozalekcyjne. Rosło też znaczenie szkoły przygotowującej kadrę techniczną w budownictwie dla gospodarki regionu, czego wyrazem było nadanie jej w 1967 roku imienia wielkiego patrioty i inżyniera – Tadeusza Kościuszki.
Następne lata przyniosły kolejne zmiany organizacyjne, kadrowe, programowe, inne też stawały się warunki środowiskowe. W 1972 roku szkoła otrzymała nazwę Zespołu Szkół Budowlanych. W roku szkolnym 1969/70 utworzono, w miejsce 3-letniej SRB, 2-letnią Zasadniczą Szkołę Zawodową, kształcącą dodatkowo w zawodach: stolarz i monter izolacji budowlanej. W 1975 roku powstało Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych, które w strukturze organizacyjnej ZSB funkcjonowało do 1996 roku, kiedy to rozpoczęło samodzielną działalność, przenosząc się do nowego obiektu. W 1974 roku powołano Technikum Drzewne, a w 1978 r. – również 5-letnie – Technikum Geodezyjne. Wcześniej, bo w 1976 roku – Policealne Studium Zawodowe. W 1978 roku odszedł na zasłużoną emeryturę wieloletni dyrektor szkoły, z wielkim sentymentem wspominany przez współpracowników, mgr inż. Jerzy Waszczyk. Na stanowisko nowego dyrektora ZSB powołany został i funkcję tę pełnił do 1988 roku mgr Stanisław Bielech. W latach 1988-2000 dyrektorem szkoły był mgr inż. Jerzy Cerajewski.
Lata dziewięćdziesiąte przyniosły wielkie zmiany polityczne i społeczne. Gospodarka narodowa podlegała przeobrażeniom, a szkolnictwo zawodowe musiało dostosować się do skomplikowanych warunków u schyłku XX wieku, aby sprostać wymaganiom szybko zmieniającego się rynku pracy. W 1991 roku powstała kolejna klasa kształcąca w zawodzie: technolog robót wykończeniowych. W 1995 roku rozpoczęło działalność Technikum Urządzeń Sanitarnych. Od 1997 roku powołane zostało Liceum Ogólnokształcące, które w 2008 roku przekształcono w VI Liceum Ogólnokształcące „Alterego”.
Wiek XXI, to kolejne zmiany i nowe kierunki w ZSB, a także wielkie sukcesy. Od 2002 roku „Budowlanką” zarządza dyrektor mgr Małgorzata Ragiel. W 2009 roku powołane zostało Technikum Architektury Krajobrazu, a rok później Technikum Organizacji Reklamy. Kolejny nowy profil – Technik Budownictwa Wodnego – powołano w 2014 roku. W tym samym roku powstało nowe boisko „Orlik”, do użytku oddano nową halę warsztatową dla kierunków budowlanych (TB, TD i TBW) oraz zmodernizowano „Waszczykówkę” i przeznaczono ją na warsztaty dla kierunku architektury krajobrazu. W ostatnich latach Zespół Szkół Budowlanych zdobywa najwyższe laury w rankingach techników. Od 2013 roku plasujemy się na najwyższych miejscach w rankingach techników w kraju (odpowiednio w 2013 r. – 11 miejsce, w 2014 r. – 32., w 2015 r. – 64., w 2016 r. – 19., w 2017 r. – 16., w 2018 r. – 8.), co zapewnia nam czołówkę w województwie (w latach 2013, 2014 i 2018 – pierwsze miejsce, 2016 i 2017 – drugie, 2015 – trzecie) i pierwsze miejsce w mieście.
Na osobne omówienie zasługuje Wydział Zaoczny, funkcjonujący w ramach organizacyjnych Zespołu Szkół dla Pracujących (do 1978 r.); w 1958 r. – Szkołę Mistrzów Budowlanych (do 1966 r.); w 1961 r. – Policealne Studium Zawodowe – specjalność: budownictwo ogólne (do 1985 r.); w 1965 r. – Technikum Budowlane po ZSZ – specjalność: budownictwo ogólne; w 1970 r. – Technikum Budowlane po ZSZ – specjalność: wyposażenie sanitarne budynków (do 1980 r.); w 1972 r. – Policealne Studium Geodezyjne (do 1979 r.); w 1974 r. – Technikum Geodezyjne (do 1980 r.); w 1977 r. – Technikum Drzewne po ZSZ.
Taka jest, w wielkim skrócie, historia Zespołu Szkół Budowlanych im. Tadeusza Kościuszki. Historia, która na trwałe zrosła się z pejzażem ul. Botanicznej i Zielonej Góry.